سلام
بیش از ۱ ماهه که از سفر برگشتم. عجب سفری بود. لحظه به لحظه اش فراموش نشدنی و عالی...
ایران: بعد از ذوق و شوق اولیه که باعث می شد توی ماشین جیغ بکشم و بالا و پایین بپرم، درست مثل این بود که اصلا از ایران نرفتم. خیلی راحت بود برگشتن به زندگی. روپوش و روسری پوشیدن، از خیابون رد شدن، توی خیابون ولی عصر قدم زدن... حس خیلی خوبی بود.
و البته عروسی که جای خود داشت. خیلی خوش گذشت. سنگ تموم گذاشته بودن. و این که من تونستم کنار ترانه باشم روز عروسی، برام بس بود. خواهر کوچولوم رفت خونه ی شوهر...
ایتالیا: از روزی که فیلم only you رو دیدم، می خواستم برم ایتالیا رو ببینم. و باید بگم که از اون چیزی که فکر می کردم هم بهتر بود. rome, Florence, Perugia, Venice, Como, Milan, همه بسیار زیبا، بسیار دیدنی و بسیار فراموش نشدنی بودن. روزی 13-14 ساعت یک سره توی شهر ها قدم می زدم تا بتونم همه چیز رو از نزدیک ببینم. بدون تور و راهنما. خودم و یه نقشه ی شهر و همون 2-3 کلمه ایتالیایی که بلد بودم :)
و دیدن دوستان! نیما و گلشن و سحر. چقدر خوب بود...
فرانسه: با این که Nice و Cannes رو توی 1 روز دیدم ولی از حفتشون خیلی لذت بردم. شب اول توی فرانسه رو توی Nice موندم توی Hostel. تجربه ی جالبی بود. صبحش اول در 1 ساعت شهر رو دیدم و بعد رفتم Cannes و 2-3 ساعتی اونجا بودم و بعد با یه توقف کوتاه در St. Raphael رفتم Paris پیش آیه. چقدر Paris شهر قشنگیه. اون 3 روز، ضبح و ظهر ( وقتی آیه سر کار بود) داشتم شهر رو می دیدم ( من و نقشه و پای پیاده!) و شب با آیه می رفتیم بیرون. خیلی خیلی خوب بود.
انگلیس: دلم می خواد بگم که انگلیس رو دیدم، ولی از اونجا که مستقیم رفتم London و فقط اونجا بودم، نمی شه. به هر حال خود London هم بسیار دیدنی بود. شلوغ و پر هیجان. و این که رامین و آرش اونجا بودن هم همه چیز رو 100 برابر بهتر می کرد. اتوبوس های 2 طبقه، گارد های سلطنتی، pub رفتن بعد از نصف شب، هوای عجیب ... a foggy day in London town
و حالا برگشتم و کار و زندگی دوباره شروع شده. جالب اینه که دلم برای کار و زندگی تنگ شده بود.
HI I AM SURE IT WAS A GREAT TRIP. IT TAKES A LOT OF COURAGE AND PASSION TO TAKE SUCH A TRIP, WHICH YOU HAVE BOTH OF THEM. I AM VERY PROUD OF YOU.
ENJOY LIFE
LOVE YOU
MAHROKH
سحرم از اینکه بهت خوش گذشت خیلی خوشحالم ولی ما خیلی کم تو را دیدیم عیب نداره همینقدرش هم خوب بود امیدوارم هر سال بتونی بیایی موفق باشی دوستت دارم خیلی زیاد آدرس میل یا تلفن صنم را برام بفرست بای
چه باحال زیلرت این مکانا را کاش نصیب ما هم بشه.وبلاگت را دنبال می کنم.راستی این کامنت بالایی ها چه خفنه:))
سلام ، نه خسته . همیشه خوش ودر حال سفر باشی
سلام ساکاری عزیز،
من از امشب که وبلاگتو پیدا کردم، از اولش شروع کردم به خوندن،(نمیدونم حالا از اول بود یا نه ولی از ساله ۱۳۸۵،تیر) تا الان(یعنی الان ساعت ۳ نصف شبه)، هنوزم میخوام ادامه بدم ؛)
شده مثل یون هری پاتر خوندن تو :p
داشتم به علی شهرم میگفتم که برام به اندازهٔ یه معلم، یا شاید یه زندگی پر درس و در عین حال سوالی!
الان که به اینجا رسیدم، با خودم گفتم داستان سفرت مثل قصه میمونه، خیلی باور نکردنی.
منم خیلی دوس دارم در نهایت یه رستوران داشته باشم ، ولی تو این چند وقت که با یه سری آدما از جمله شما آشنا شدم ، به این نتیجه رسیدم که من کجا و اون آرزوم کجا. :(
دوست دارم یه کمی بهم اطلاعات از schooli که میرفتی بدی. چقدر هزینشه؟ چه مدارکی لازمه که بتونم اونجا admition بگیرم و....
برات آرزوی شادترین و بهترین لحظات رو دارم
دوستت
شیرین
سلام
http://www.lecordonbleucollege-losangeles.com/index-b.asp?src=144555&source=google&keyword=cordon%20bleu&matchtype=search&placement=&creative=5719164186%20/er6&gclid=CISj25bY8KICFQ_6iAod_WYerA
تمام اطلاعاتی که لازم داری رو می تونی اینجا پیدا کنی